در قرن نوزدهم، خلاصه یک تمرین کلاسی بود که برای آموزش دستور زبان سنتی استفاده می‌شد، اما امروزه، تعریف پذیرفته‌شده خلاصه‌نویسی، مروری کلی بر یک مقاله، مقاله، داستان، کتاب یا سایر آثار مکتوب است. در زمینه انتشارات، یک خلاصه ممکن است به عنوان یک پیشنهاد برای یک مقاله یا کتاب باشد. در داستان نویسی و سایر اشکال غیرداستانی، خلاصه ممکن است به خلاصه ای مختصر از یک بحث یا رویداد جدلی نیز اشاره داشته باشد. همچنین ممکن است خلاصه ای را در یک بررسی یا گزارش پیدا کنید.
سینوپسیس در مقابل برون خط
برخی از افراد اصطلاحات طرح کلی و خلاصه را به صورت مترادف استفاده می کنند و در واقع بسیار شبیه به هم هستند. با این حال، تمایز واضح تر است. در حالی که هر کدام ممکن است حاوی اطلاعات مشابهی باشند، خلاصه یک مرور کلی است که نکات اصلی طرح کار را خلاصه می کند، در حالی که یک طرح کلی به عنوان یک ابزار ساختاری عمل می کند که طرح را به اجزای آن تجزیه می کند.
اگر به آن به صورت یک رمان فکر می کنید، خلاصه داستان شبیه به کپی کت کتاب است که به شما می گوید شخصیت ها چه کسانی هستند و چه اتفاقی برای آنها می افتد. معمولاً به خوانندگان احساسی نسبت به لحن، ژانر و موضوع اثر می دهد. طرح کلی بیشتر شبیه صفحه فهرست‌بندی فصل‌ها است (به شرطی که نویسنده به جای شماره‌گذاری، عنوان فصل‌ها را عنوان کرده باشد) که نقش نقشه‌ای را ایفا می‌کند که خواننده را از آغاز سفر ادبی به مقصد یا پایان نهایی خود هدایت می‌کند.
علاوه بر اطلاعات مهم، یک خلاصه اغلب شامل یک جمله موضوعی است. دوباره فکر کردن از نظر داستانی، ژانر و حتی زیر ژانر را شناسایی می کند، برای مثال، یک رمانس وسترن، یک راز قتل، یا یک فانتزی دیستوپیک و همچنین چیزی از لحن اثر را نشان می دهد چه تاریک باشد چه خنده دار، چه شهوانی و چه ترسناک.
چه چیزی را شامل میشود و چه چیزی را کنار می گذارد
از آنجایی که خلاصه داستان تراکمی از مطالب اصلی است، نویسنده باید مطمئن باشد که مهمترین جزئیات را درج کرده است تا خواننده بتواند به طور کامل موضوع اثر را درک کند. گاهی اوقات، سخت است که بدانید چه چیزی را باید وارد کنید و چه چیزی را حذف کنید. نوشتن خلاصه نیاز به تفکر انتقادی دارد. شما باید مطالب اصلی را تجزیه و تحلیل کنید و تصمیم بگیرید که مهمترین اطلاعات چیست.
خلاصه داستان در مورد سبک یا جزئیات نیست، بلکه در مورد ارائه اطلاعات کافی برای مخاطبان شما است تا به راحتی کار را درک و دسته بندی کنند. چند مثال کوتاه ممکن است مجاز باشد، اما مثال های متعدد، دیالوگ ها یا نقل قول های گسترده جایی در خلاصه داستان ندارند. با این حال، خلاصه داستان خود را به طرح و جدول زمانی داستان اصلی وفادار نگه دارید.
خلاصه داستان های غیرداستانی
هدف از خلاصه داستان یک اثر غیرداستانی این است که به عنوان یک نسخه فشرده از یک رویداد، یک مجادله، یک دیدگاه، یا گزارش پس زمینه عمل کند. وظیفه شما به عنوان یک نویسنده این است که اطلاعات اولیه کافی را درج کنید تا خواننده به راحتی بتواند موضوع داستان را تشخیص دهد و لحن آن را درک کند. در حالی که اطلاعات دقیق هنگام بیان داستان بزرگتر مهم است، فقط اطلاعاتی که برای درک "چه کسی، چه، کی، کجا و چرا" یک رویداد، پیشنهاد یا استدلال ضروری است برای خلاصه داستان ضروری است.
باز هم مانند داستان، لحن و نتیجه نهایی داستان شما نیز به احتمال زیاد در خلاصه شما نقش خواهد داشت. عبارت خود را عاقلانه انتخاب کنید. هدف شما این است که تا حد امکان از چند کلمه برای رسیدن به حداکثر تاثیر استفاده کنید بدون اینکه اطلاعات زیادی از خود به جا بگذارید که خواننده شما گیج شود.
در قرن نوزدهم، خلاصه یک تمرین کلاسی بود که برای آموزش دستور زبان سنتی استفاده می‌شد، اما امروزه، تعریف پذیرفته‌شده خلاصه‌نویسی، مروری کلی بر یک مقاله، مقاله، داستان، کتاب یا سایر آثار مکتوب است. در زمینه انتشارات، یک خلاصه ممکن است به عنوان یک پیشنهاد برای یک مقاله یا کتاب باشد. در داستان نویسی و سایر اشکال غیرداستانی، خلاصه ممکن است به خلاصه ای مختصر از یک بحث یا رویداد جدلی نیز اشاره داشته باشد. همچنین ممکن است خلاصه ای را در یک بررسی یا گزارش پیدا کنید.
سینوپسیس در مقابل برون خط
برخی از افراد اصطلاحات طرح کلی و خلاصه را به صورت مترادف استفاده می کنند و در واقع بسیار شبیه به هم هستند. با این حال، تمایز واضح تر است. در حالی که هر کدام ممکن است حاوی اطلاعات مشابهی باشند، خلاصه یک مرور کلی است که نکات اصلی طرح کار را خلاصه می کند، در حالی که یک طرح کلی به عنوان یک ابزار ساختاری عمل می کند که طرح را به اجزای آن تجزیه می کند.
اگر به آن به صورت یک رمان فکر می کنید، خلاصه داستان شبیه به کپی کت کتاب است که به شما می گوید شخصیت ها چه کسانی هستند و چه اتفاقی برای آنها می افتد. معمولاً به خوانندگان احساسی نسبت به لحن، ژانر و موضوع اثر می دهد. طرح کلی بیشتر شبیه صفحه فهرست‌بندی فصل‌ها است (به شرطی که نویسنده به جای شماره‌گذاری، عنوان فصل‌ها را عنوان کرده باشد) که نقش نقشه‌ای را ایفا می‌کند که خواننده را از آغاز سفر ادبی به مقصد یا پایان نهایی خود هدایت می‌کند.
علاوه بر اطلاعات مهم، یک خلاصه اغلب شامل یک جمله موضوعی است. دوباره فکر کردن از نظر داستانی، ژانر و حتی زیر ژانر را شناسایی می کند، برای مثال، یک رمانس وسترن، یک راز قتل، یا یک فانتزی دیستوپیک و همچنین چیزی از لحن اثر را نشان می دهد چه تاریک باشد چه خنده دار، چه شهوانی و چه ترسناک.
چه چیزی را شامل میشود و چه چیزی را کنار می گذارد
از آنجایی که خلاصه داستان تراکمی از مطالب اصلی است، نویسنده باید مطمئن باشد که مهمترین جزئیات را درج کرده است تا خواننده بتواند به طور کامل موضوع اثر را درک کند. گاهی اوقات، سخت است که بدانید چه چیزی را باید وارد کنید و چه چیزی را حذف کنید. نوشتن خلاصه نیاز به تفکر انتقادی دارد. شما باید مطالب اصلی را تجزیه و تحلیل کنید و تصمیم بگیرید که مهمترین اطلاعات چیست.
خلاصه داستان در مورد سبک یا جزئیات نیست، بلکه در مورد ارائه اطلاعات کافی برای مخاطبان شما است تا به راحتی کار را درک و دسته بندی کنند. چند مثال کوتاه ممکن است مجاز باشد، اما مثال های متعدد، دیالوگ ها یا نقل قول های گسترده جایی در خلاصه داستان ندارند. با این حال، خلاصه داستان خود را به طرح و جدول زمانی داستان اصلی وفادار نگه دارید.
خلاصه داستان های غیرداستانی
هدف از خلاصه داستان یک اثر غیرداستانی این است که به عنوان یک نسخه فشرده از یک رویداد، یک مجادله، یک دیدگاه، یا گزارش پس زمینه عمل کند. وظیفه شما به عنوان یک نویسنده این است که اطلاعات اولیه کافی را درج کنید تا خواننده به راحتی بتواند موضوع داستان را تشخیص دهد و لحن آن را درک کند. در حالی که اطلاعات دقیق هنگام بیان داستان بزرگتر مهم است، فقط اطلاعاتی که برای درک "چه کسی، چه، کی، کجا و چرا" یک رویداد، پیشنهاد یا استدلال ضروری است برای خلاصه داستان ضروری است.
باز هم مانند داستان، لحن و نتیجه نهایی داستان شما نیز به احتمال زیاد در خلاصه شما نقش خواهد داشت. عبارت خود را عاقلانه انتخاب کنید. هدف شما این است که تا حد امکان از چند کلمه برای رسیدن به حداکثر تاثیر استفاده کنید بدون اینکه اطلاعات زیادی از خود به جا بگذارید که خواننده شما گیج شود.
روش تنظیم فریتین چگونه است؟